دوران طلایی دزدی دریایی (به انگلیسی: Golden Age of Piracy)، یک اصطلاح رایج برای اشاره به یک یا چند طغیان دزدی دریایی در تاریخ دریانوردی است. در مقبولترین تعریف، دوران طلایی دزدی دریایی از دههٔ ۱۶۵۰ شروع و تا ۱۷۳۰ خاتمه مییابد،
” قدیمیترین اشارهٔ شناخته شده ادبی در رابطه با عصر طلایی دزدی دریایی مربوط به سال ۱۸۹۴ میباشد که یک روزنامهنگار انگلیسی به نام جورج پاول در مقالهای ضمن نگارشی کوتاه بر دوران غارت دریایی، اشاره میکند که: عصر طلایی دزدان دریایی تا آخرین دهۀ قرن هفدهم بوده است “
یک دورۀ ۸۰ ساله که با فجیعترین نبردها و غارتهای دریایی همراه بود. غارتهایی که در غرب عمدتاً توسط ملوانان اروپایی و در شرق نیز توسط دزدان دریایی چینی صورت گرفت. با کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب[و ۱] که تنها مسیر رفتن به آنجا آبهای اقیانوس بود، انواع کشتیهای باربری و نظامی به سوی این قاره سرازیر شدند و تشکیل کلونی[و ۲] های جدیدی دادند. در حقیقت اولین غارتگر و استعمارگر این منطقه شاید به تعبیری خود کلمب باشد. دوران طلایی دزدان دریایی در مجموع شامل سه بخش عمده میباشد
اولین دوره که معروف به بوکانیر[و ۳] میباشد در سنوات ۱۶۵۰ تا ۱۶۸۰ واقع شد و پایهگذاری آن توسط ملوانان انگلیسی و فرانسوی با خاستگاه جامائیکا[و ۴] بود جهت حمله به مستعمرات و حمل و نقل دریایی اسپانیا در جزایر کارائیب[و ۵]
دومین دوره که آغاز آن سال ۱۶۹۰ میلادی میباشد در ارتباط با سفرهای راه دور آمریکا در غرب، و حمله به مسلمانان و کمپانی هند شرقی[و ۶] در اقیانوس هند و دریای سرخ[و ۷] در شرق میباشد
سومین دوره نیز مربوط به دوران جانشینی و گسترش امپراتوری اسپانیا از سال ۱۷۱۶ تا ۱۷۲۶ و معروف به دورهٔ Privateer میباشد، در این دوره ملوانان انگلیسی و آمریکاییِ بیکار در پایان جنگ جانشینی اسپانیا. ناگهان به دزدی دریایی در دریای کارائیب، سواحل شرقی آمریکای شمالی، غرب سواحل آفریقا و اقیانوس اطلس پرداختند، کاملترین مرجع برای مراجعه و شناخت وقایع این دوره کتابی است نوشته کاپیتان چارلز جانسون[و ۸] به نام تاریخ عمومی دزدان دریایی[و ۹]
دوران طلایی دزدی دریایی
هیچ نظری ثبت نشده است