بر خلاف تصور عموم دزدان دریایی در زندگی شخصی خودشان قوانین بسیار محرزی داشتند و عدم رعایت قوانین مذکور از طرف هر ملوان تبعات بسیار بدی برایش به همراه داشت تعدادی از قوانین فراگیر در میان اغلب کاپیتان‌ها و کشتی‌ها از این قرار بود:
حق خوش گذرانی در کشتی برای همگان برابر و محدود به زمان و مکان (در دریا) بود و این طور نبود که کار آنها صبح تا شب فقط خوشگذرانی باشد.
هر کدام از سرنشینان کشتی دزدان به شکل مساوی و برابر از غنایم به دست آمده سهم می‌بردند و اگر کسی از آنها بدون رعایت این قانون کلاهبرداری[و ۶۰] می‌کرد یا به وسیله تقلب[و ۶۱] سهم بیشتر (حتی یک شمشیر) به دست می‌آورد طبق قانون جریمه اش این بود که به دریا پرتاب شود.[۱۱]
هیچ‌کس از سرنشینان کشتی حق نداشت روی بازی‌هایی که در کشتی انجام می‌دادند شرط بندی[و ۶۲] کنند، البته چند تن از ناخدایان از جمله ویلیام کید شرط بندی را فقط مجاز به بودن بر روی خاک (زمین یا ساحل) و جزایر مجاز کرده بودند.
هشت شب ساعت خاموشی بود و پس از آن اگر کسی می‌خواست بیدار بماند یا بازی کند، باید روی عرشه و در کنار بقیه بماند.
هر گونه سرقت از کابین‌های توشه و آشپزخانه کشتی و انبارها مستلزم خوفناک‌ترین و بی رحمانه‌ترین تنبیه بود چرا که سرقت از این مکان‌ها سرقت از همهٔ ملوانان محسوب می‌شد
نوازنده‌ها[و ۶۳] می‌توانستند آخر هفته در طول روز بخوابند ولی در طول روزهای دیگر هیچ‌کدام از آنها حق خوابیدن نداشتند
هیچ‌کس روی عرشه حق دعوا و درگیری نداشت و به هنگام به وجود آمدن اختلاف بین دو نفر آنها حتماً می‌بایست قضیه را با شمشیر یا تپانچه (به انتخاب خودشان) و در حضور شاهد بر روی ساحل بین خودشان حل و فصل کنند.
اگر کسی کشتی را ترک می‌کرد یا به کشتی‌های دیگر و یا خشکی پناهنده می‌شد، هر جا او را گیر می‌آوردند یا کشته می‌شد و یا به دریا انداخته می‌شد
همهٔ افراد کشتی باید تپانچه، شمشیر و دیگر آلات جنگی خودشان را تمیز و براق نگه می‌داشتند و در صورت مشاهده قصور و عدم توجه به این قانون گاهی اوقات تنبیه شلاق[و ۶۴] هم اجرا می‌شد
هر کس می‌خواست دربارهٔ زندگی آتی و برنامه‌هایش برای آینده صحبت کند باید نفری هزار پوند به هر یک از سرنشینانی که شنونده حرف‌هایش بودند می‌داد.
قوانین دزدان دریایی
هیچ نظری ثبت نشده است